زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

منقول لغوی





منقول لغوی، لفظ نقل داده شده به معنای دیگر توسط اهل لغت می باشد.


۱ - تعریف



منقول لغوی، از اقسام منقول (به لحاظ ناقل ) بوده و به لفظی گفته می‌شود که از معنای اصلی خود، به وسیله اهل لغت نقل داه شده و در معنای دیگری استعمال می‌شود، مانند: لفظ « دابه » که اهل لغت آن را از معنای اوّلی آن جنبنده نقل داده و در معنای « چارپایان » استعمال می‌نماید.
[۲] رشتی، حبیب الله بن محمد علی، بدایع الافکار، ص۵۴.
[۳] زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۱۹۴.
[۴] فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۱، ص۲۲۸.


۲ - پانویس


 
۱. صاحب معالم، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، ص (۳۵-۳۴).    
۲. رشتی، حبیب الله بن محمد علی، بدایع الافکار، ص۵۴.
۳. زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۱۹۴.
۴. فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۱، ص۲۲۸.
۵. علامه حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص۶۲.    


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «منقول لغوی».

رده‌های این صفحه : لفظ منقول




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.